ดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่ที่เคลื่อนที่เร็วหรือวัตถุอื่นๆ สามารถชนโลก ดวงจันทร์ หรือดาวเคราะห์อื่นๆ ด้วยแรงที่พวกมันสร้างหลุมอุกกาบาตขนาดใหญ่ ดวงจันทร์มีหลุมอุกกาบาตหลายล้านหลุม เผยให้เห็นว่าวัตถุเหล่านี้เข้ามาใกล้ดาวเคราะห์ของเราบ่อยเพียงใด พื้นผิวโลกก็จะถูกปกคลุม อุกกาบาต ด้วยหลุมอุกกาบาตเช่นกัน แต่ส่วนใหญ่ได้หายไปแล้วเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางธรณีวิทยาของพื้นผิวโลก อย่างไรก็ตาม เราทราบดีว่าโลกเคยถูกอุกกาบาตขนาดใหญ่พุ่งชนเป็นครั้งคราว และแน่นอนว่าจะต้องถูกชนอีกในอนาคต อุกกาบาต ดึกดำบรรพ์ บางชนิดประกอบด้วยวัสดุแข็งชนิดแรกที่ก่อตัวขึ้นในระบบสุริยะของเรา นักวิจัยได้ใช้อายุของวัสดุนี้ 4.568 พันล้านปี เพื่อกำหนดอายุของระบบสุริยะของเรา อุกกาบาตดึกดำบรรพ์จำนวนมากยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่ก่อตัวขึ้น หินดวงจันทร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือหินที่รวบรวมโดยนักบินอวกาศที่เดินบนดวงจันทร์ แต่ชิ้นส่วนเล็กๆ ของดวงจันทร์ก็มาถึงโลกในบางครั้งเหมือนอุกกาบาต อุกกาบาตบนดวงจันทร์ ดังกล่าวมีองค์ประกอบเหมือนกันกับหินดวงจันทร์ของนักบินอวกาศ แม้ว่าพวกมันจะมาจากสถานที่ต่างกัน ซึ่งอาจมาจากด้านไกลของดวงจันทร์ซึ่งไม่เคยหันหน้าเข้าหาโลก