จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ เขื่อนขนาดใหญ่ถือเป็นหลักชัยของแผนพัฒนาประเทศและมักถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของความทันสมัยและความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ (WCD, 2000แมคคอร์แมค, 2544). อย่างไรก็ตามผลกระทบมหาศาลจากการสร้างสิ่งแวดล้อมและสังคม นอกเหนือจากความไม่แน่นอนที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับศักยภาพทางเศรษฐกิจแล้วเปลี่ยนวิสัยทัศน์นี้ ผลที่ ตามมาคือบางประเทศที่พัฒนาแล้วเช่น ฝรั่งเศสและสหรัฐรัฐต่างๆ ได้ขัดขวางการก่อสร้างและแม้กระทั่งเริ่มรื้อถอน เขื่อน (WCD, 2000แมคคอร์แมค, 2544). นอกจากนี้ ผู้บริจาคระหว่างประเทศและองค์กรให้กู้ยืมอื่น ๆ เช่นธนาคารโลกได้ลดลงอย่างมากและแม้กระทั่งหยุดการจัดหาเงินทุนสำหรับเขื่อนขนาดใหญ่การก่อสร้างให้กับประเทศกำลังพัฒนาซึ่งในหลายกรณียังคงลังเลที่จะยอมรับนโยบายใหม่ของความยั่งยืนที่มีพลังy (Jackson & Sleigh, 2000 McCormack, 2001)