ในปี พ.ศ. 2461-2462 99% ของการเสียชีวิตจากโรค ไข้หวัด ใหญ่ระบาดในสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นกับผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 65 ปี และเกือบครึ่งหนึ่งของการเสียชีวิตอยู่ในคนหนุ่มสาวอายุ 20 ถึง 40 ปี ในปี พ.ศ. 2463 อัตราการเสียชีวิตของผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 65 ปีลดลงถึงหกเท่าถึงครึ่งหนึ่งของอัตราการเสียชีวิตของผู้ที่มีอายุมากกว่า 65 ปี แต่ 92% ของการเสียชีวิตยังคงเกิดขึ้นกับผู้ที่อายุต่ำกว่า 65 ปีซึ่งถือว่าผิดปกติเนื่องจากโดยทั่วไปแล้วไข้หวัดใหญ่จะเป็นอันตรายถึงชีวิตมากที่สุดสำหรับผู้ที่อ่อนแอ เช่นทารกอายุต่ำกว่า 2 ขวบ ผู้ใหญ่อายุมากกว่า 70 ปี และผู้ที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง ในปี พ.ศ. 2461 ผู้สูงอายุอาจได้รับความคุ้มครองบางส่วนจากการสัมผัสกับการระบาดใหญ่ของไข้หวัดใหญ่ พ.ศ. 2432-2433หรือที่เรียกว่า "ไข้หวัดรัสเซียตามที่นักประวัติศาสตร์ จอห์น เอ็ม. แบร์รี่ กล่าวไว้ว่า ผู้ที่เสี่ยงตายมากที่สุดผู้ที่น่าจะเป็นไปได้มากที่สุด” คือหญิงตั้งครรภ์ เขารายงานว่าในการศึกษา 13 เรื่องของผู้หญิงที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในโรคระบาด อัตราการเสียชีวิตอยู่ระหว่าง 23% ถึง 71%ในบรรดาหญิงตั้งครรภ์ที่รอดชีวิตจากการคลอดบุตร กว่าหนึ่งในสี่ (26%) สูญเสียลูกไปที่น่าแปลกอีกอย่างก็คือการระบาดนั้นแพร่หลายในฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วงไข้หวัดใหญ่มักจะแย่ลงในฤดูหนาว