ยิ่งรอนาน ดาวิดยิ่งกังวล เป็นเวลาหลายสัปดาห์ที่เขาปวดเมื่อยตามกล้ามเนื้อ เบื่ออาหาร นอนกระสับกระส่าย และรู้สึกอ่อนล้าไปหมด ในตอนแรกเขาพยายามเพิกเฉยต่อปัญหาเหล่านี้ แต่ในที่สุด เขาก็กลายเป็นคนอารมณ์ร้ายและขี้โมโหจนภรรยาของเขายืนกรานให้เขาไปตรวจสุขภาพ ตอนนี้นั่งอยู่ในห้องทำงานของแพทย์และสงสัยว่าคำตัดสินจะเป็นอย่างไร เขาไม่ทันสังเกตว่าเทเรซ่านั่งลงข้างๆ เขาเมื่อใด พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเมื่อเธอทำงานในแผนกต้อนรับส่วนหน้าของโรงงาน แต่เขาไม่ได้เจอเธอเลยตั้งแต่เธอออกไปเมื่อสามปีก่อนเพื่อไปทำงานเป็นตัวแทนฝ่ายบริการลูกค้า การสะกิดที่ซี่โครงเบาๆ ของเธอพาเขาไปรอบๆ และภายในไม่กี่นาทีพวกเขาก็พูดคุยและซุบซิบกันราวกับว่าเธอไม่เคยจากไปไหนคุณออกมาทันเวลาพอดี” เขาบอกเธอ “ตั้งแต่มีการปฏิรูป ไม่มีใครรู้สึกปลอดภัย มันเคยเป็นที่ตราบเท่าที่คุณทำงานของคุณ คุณมีงานทำ นั่นไม่แน่นอนอีกต่อไป พวกเขาคาดหวังอัตราการผลิตเท่าเดิมแม้ว่าตอนนี้ผู้ชายสองคนจะ การทำงาน แทนสามคนก็ตาม เรามีข้อมูลสำรองมากมาย ฉันทำงานเป็นกะ 12 ชั่วโมง 6 วันต่อสัปดาห์ ฉันสาบานว่าฉันได้ยินเสียงเครื่องเหล่านั้นฮัมเพลงขณะหลับ ผู้ชายกำลังโทรหาคนป่วยเพียงเพื่อต้องการพัก ขวัญกำลังใจแย่มาก พวกเขากำลังพูดถึงการนำที่ปรึกษาเข้ามาเพื่อหาวิธีที่ดีกว่าในการทำงานให้สำเร็จ”