ในการต่อสู้เชิงวิวัฒนาการเพื่อความอยู่รอด ไวรัสได้พัฒนากลยุทธ์เพื่อจุดประกายและขยายเวลาการติดเชื้อ เมื่อเข้าไปในเซลล์โฮสต์ ไวรัสอีโบลา เช่น จี้เส้นทางโมเลกุลเพื่อจำลองตัวเองและในที่สุดก็กลับออกจากเซลล์เข้าสู่กระแสเลือด ซึ่งมันสามารถแพร่กระจายต่อไปได้ แต่เซลล์ของเราเอง ในกรณีของอีโบลาและไวรัสอื่น ๆ ก็ไม่ได้ปราศจากการป้องกัน ในการศึกษาที่ตีพิมพ์ ทีมที่นำโดยคณะสัตวแพทยศาสตร์มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย ค้นพบวิธีที่เซลล์ของมนุษย์ขัดขวางความสามารถของไวรัส อีโบลา ในการออก ปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตีนของไวรัสและโฮสต์กระตุ้นให้เซลล์โฮสต์เพิ่มกิจกรรมของเส้นทางที่รับผิดชอบในการย่อยและรีไซเคิลโปรตีน ทีมงานค้นพบ กิจกรรมนี้เรียกว่า autophagy "การกินตัวเอง" ช่วยให้อนุภาคของไวรัสเข้าถึงพื้นผิวของเซลล์โฮสต์ได้น้อยลง ซึ่งจะเป็นการลดจำนวนที่สามารถออกสู่กระแสเลือดและแพร่เชื้อต่อไปได้