การศึกษาซึ่งตีพิมพ์ในวารสารโดยนักวิจัยแสดงให้เห็นว่าอาจมีผู้ป่วยรายใหม่มากถึงหนึ่งในห้าที่ยังไม่ได้รับการวินิจฉัย โดยที่ผู้ป่วยจะไม่กระโดดขึ้นเหนือระดับก่อนปี 2563 สิ่งนี้บ่งชี้ว่าผู้ป่วยเหล่านี้จำนวนมากไม่ได้รับการพบจากแพทย์ประจำตัวหรือผู้เชี่ยวชาญของโรงพยาบาล อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยในช่วงที่มีการระบาดใหญ่ ดูเหมือนจะไม่มีความล่าช้าในการเริ่มการรักษาไปมากกว่านี้ โรคข้ออักเสบ รูมาตอยด์ โรคข้ออักเสบสะเก็ดเงิน และโรคกระดูกสันหลังอักเสบยึดติด เป็นโรคภูมิคุ้มกันทำลายตัวเองที่ส่งผลต่อข้อต่อและกระดูกสันหลังเป็นหลัก ผู้ที่มีอาการเหล่านี้จะมีอาการปวดเรื้อรังซึ่งสามารถจำกัดการเคลื่อนไหวได้ หากการวินิจฉัยและการรักษาล่าช้า ภาวะเหล่านี้อาจนำไปสู่ความพิการเรื้อรังเนื่องจากความเสียหายของข้อต่อ การทำงานที่บกพร่อง การขาดงาน และคุณภาพชีวิตที่ลดลง การวินิจฉัยและการรักษาโรคข้ออักเสบประเภทนี้ในระยะเริ่มต้นช่วยปรับปรุงผลลัพธ์สำหรับผู้ป่วย เมื่อได้รับการวินิจฉัยแล้ว ผู้ป่วยสามารถเริ่มการรักษาที่มีประสิทธิภาพสูงเพื่อควบคุมอาการและป้องกันความเสียหายที่แก้ไขไม่ได้