โดยการเปรียบเทียบภาพก่อนและหลังการวิ่งระยะไกลสองชั่วโมง การศึกษาสามารถแสดงให้เห็นการจับกันของลิแกนด์ [18F]FDPN ที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ นี่เป็นข้อโต้แย้งที่ชัดเจนเกี่ยวกับการผลิตสารกลุ่มฝิ่น (opioids) ของร่างกายที่เพิ่มขึ้นในขณะที่วิ่งระยะไกล "เราสามารถตรวจสอบได้เป็นครั้งแรกว่า นักวิ่ง ที่ขับเคลื่อนด้วยเอ็นโดรฟินสูงและระบุพื้นที่สมองที่ได้รับผลกระทบ" Boecker กล่าว "เป็นเรื่องน่าสนใจที่พบว่าพื้นที่สมองที่ได้รับผลกระทบนั้นอยู่ในบริเวณสมองส่วนหน้าและสมองส่วนลิมบิก ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่ามีบทบาทสำคัญในการประมวลผลทางอารมณ์ ยิ่งไปกว่านั้น เราสังเกตว่าคะแนนความรู้สึกสบายและความสุขเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับคะแนนก่อนออกกำลังกายวิ่ง"ศาสตราจารย์ Thomas Tölle ซึ่งเป็นหัวหน้ากลุ่มวิจัยที่เรียกว่า "Functional Imaging of Pain" ที่ TU Munich เป็นเวลาหลายปี กล่าวเสริมว่า: "การประเมินของเราแสดงให้เห็นว่ายิ่งมีประสบการณ์สูงมากเท่าใด ความผูกพันของ [18F]FDPN" ก็จะยิ่งน้อยลงเท่านั้น อยู่ในการสแกน PET และนั่นหมายความว่าระดับความอิ่มอกอิ่มใจและความสุขมีความสัมพันธ์โดยตรงกับการหลั่งสารเอ็นโดรฟิน" สิ่งนี้มีความหมายชัดเจนสำหรับผู้ที่มีอาการปวดเรื้อรัง "ความจริงที่ว่าสารเอ็นดอร์ฟินส์ยังหลั่งออกมาในบริเวณสมองซึ่งเป็นศูนย์กลางของการระงับความเจ็บปวดนั้นไม่ใช่เรื่องที่คาดไม่ถึง แต่ถึงกระนั้นหลักฐานนี้ก็ขาดหายไป ตอนนี้เราหวังว่าภาพเหล่านี้จะสร้างความประทับใจให้กับผู้ป่วยที่เจ็บปวดของเรา และจะกระตุ้นให้พวกเขาเข้ารับการฝึกกีฬาภายในขีดจำกัดที่มีอยู่" เขากล่าวสรุป